Selçuklular, Beylikler Dönemi ve Osmanlılar Devrinde de savaşların kaderini belirlemede önemli rol oynayan atların yetiştirilmesi ve bakımı konusuna büyük önem verilmiştir. At, daha çok savaş aracı olarak görülmüş ve eski Türk ordularının temel gücünü oluşturmuştur. Ekonomik bir varlık olarak da etinden ve sütünden yararlanılmış ayrıca Türk nüfuzunun hakim olduğu alanlarda yetiştirilen değerli atlar ya özel olarak kurulan at pazarlarında satılarak ya da Çin ve Hindistan gibi ülkelere ihraç edilerek ticari kazanç sağlanmıştır. Devrin sürat unsuru kabul edilen at, binicisine yüksek hareket ve manevra üstünlüğü sağlamış, atlarla geniş sahalara açılmak suretiyle birçok kavim üzerinde üstünlük kurulmuştur. Eski Türk inancına göre olağanüstü koşullarda türediğine inanılan ve kendisine kutsal gözüyle bakılan atlara büyük değer verilmiştir. Hem yoldaş hem de kardeşten daha yakın kabul edilen atla binicisi arasında manevi bir bağ oluşmuştur. Hatta sahibi öldüğünde atıyla birlikte gömülmüştür. Bu ve buna benzer eski inanç ve gelenekler İslami devirde de devam ettirilmiştir.
Bu makalede, Türklerin siyasi, sosyal ve kültürel hayatlarında atın taşıdığı önemi belirtme amaçlanmıştır.
Esin, O. “Orta Asya Ön Asya ve Anadolu Ekseninde Eski Türklerin Hayatında Önemli Bir Figür: At ”, ulakbilge, 2017, Cilt 5, Sayı 14, DOI: 10.7816/ulakbilge-05-14-07
Tam metin için tıklayınız.