Ok; huş ağacından yapılan, gövdesi sanki bir insan gövdesi gibi tasvir edilen ve bölümlere ayrılan bir yapıya sahiptir. Genel olarak ok; gez, yelek, gövde ve temrenden oluşurken, gövde kendi içerisinde baş, göğüs, baldır ve ayak bölümlerine ayrılır. Gövde; Şem Endam, Tarz-ı Has ve Kiriş Endam yapılarındadır. Ancak, oklar; yelek ve temren tiplerine göre farklı amaçlar için kullanılır.
Literatürde farklı isimler ve tanımlamalarda görebileceğimiz ok çeşitlerini, anlaşılabilir bir sınıflandırma ve amacı yansıtan açıklamalar ile anlatabilmek bu çalışmanın en önemli gayesidir.
Tarihi derinlik içerisinde değerlendirilen nadide eserler retrospektif yaklaşım ile incelenmiş, güncel eserler ile karşılaştırılarak kavram ve tanımlama sorunları üzerine değerlendirmelerde bulunulmuştur.
Tuzcuoğulları, Ö. T. (2020). Osmanlı Devleti’nde kullanım amaçlarına göre ok çeşitleri üzerine bir araştırma. Journal of Social and Humanities Sciences Research, 7(60), 2803-2807.
Tam metin için tıklayınız.